Internet of Things, het internet der dingen, was nogal ‘hot’ voor een paar jaar. Inmiddels is de hype wat gaan liggen (iedereen kijkt nu naar Blockchain en Artificial Intelligence). Toch lijkt het wel één van de meest innovatieve business process technologieën van de afgelopen tijd. Als zoveel mensen in een concept geloven moet je goede redenen kunnen vinden. Laten we eens kijken waar die X-factor in zit. Laten we eens onderzoeken of IoT ons interessante lessen leert voor het inhuren van tijdelijke arbeid.
Wat is precies het internet der dingen (IoT)?
Natuurlijk zijn al heel veel lezers bekend met IoT. Zowel de betekenis van de afkorting als de daadwerkelijke technologie achter het woord werd al op veel plaatsen behandeld. Toch, voor de zekerheid lijkt me een definitie en uitleg wel even op zijn plaats.
Het “Internet of Things” is de benaming van het verbinden van alledaagse spullen met het internet. Of het hier nu gaat om machines in een fabriek die het mogelijk maken om meer precies te plannen, onderhouden en produceren, of dat het hier nu draait om het verbinden van je smartphone met je auto zodat je de standkachel kunt bedienen, dat maakt niet uit. Dit zijn allemaal levenloze objecten (dingen, ‘things’) die worden uitgerust met sensoren en mini computers waardoor ze jou allerlei info kunnen bieden rondom omgevingsfactoren, maar waardoor ze jou ook in staat stellen ze te bedienen. Meer context en historie vind je
hier.
Feitelijk is het internet der dingen de eerste logische stap na de brede adoptie van de smartphone. Een kritieke massa in mensen is inmiddels verbonden met het internet (ja natuurlijk, we waren allang online via de PC, maar de smartphone heeft on individueel verbonden met het internet, een groot verschil). Nu beginnen we in enorm tempo allerlei apparaten en zelfs speelgoed te verbinden. Via de smartphone kunnen we op die manier ons leven vergemakkelijken.
Maar wat is nu dat mooie van het Internet of Things (IoT)?
Voor de bruikbaarheid die ik zoek voor de flex wereld, focus ik mij op het industriële gebruik van het internet der dingen. De toepassing in processen en data-analyse. De persoonlijke toegevoegde waarde van apparatuur bedienen via je smartphone is leuk voor het comfort, maar de echt meetbare toegevoegde waarde ligt voor mij in bedrijfsmatige toepassing. Volgens mij zitten de grote voordelen van IoT voor het bedrijfsleven in de volgende punten.
1. Sterk gevalideerde data: alle machines die in verband staan met elkaar meten overlappende data. Dus data sources van individuele metingen worden continu vergeleken en gevalideerd tegen elkaar en daarmee ook gecorrigeerd en geoptimaliseerd.
2. Proactieve actie vervangt reactieve correctie: wanneer je alle proces data non-stop en real-time kunt verwerken en continu kunt vergelijken met historische data, is het direct duidelijk wanneer er iets niet binnen de standaard draait. Je kunt hierdoor vele stappen eerder in het proces ingrijpen op fouten die aan het ontstaan zijn.
3. Minder afval: wanneer je meer precies kunt meten en sturen, kan een flow beter aangestuurd worden en voorkom je onnodige afval. Dit geldt zowel voor daadwerkelijk fysieke afval maar ook voor zogenaamde “process waste” zoals lean dat kent en onnodige sociale druk.
Vergelijk die voordelen nu eens met een alledaags administratief proces rondom de inhuur van tijdelijke medewerkers. Data is vaak niet correct door de vele handmatige invoermomenten. De factuur is meestal het eerste (en enige!) punt waarop data daadwerkelijk wordt gecontroleerd. Het is onmogelijk om dit ook maar enigszins proactief te noemen.
Wanneer je data pas echt bekijkt in de allerlaatste stap van het proces, kun je jezelf voorstellen dat er veel rework uit volgt. Teruggaan in het proces en eerdere data oplappen creëert enorme wast in het proces. Die waste vindt je terug in lean principes voor het bedrijf, maar zelfs in sociale impact omdat bijvoorbeeld uren van ZZP-ers te laat worden betaald.
Hoe kun je die IoT principes nu toepassen binnen inhuurprocessen?
Hoe trekken we nu parallellen tussen mensen en machines? Als extreme variant kan ik voorstellen dat alle werknemers gewoon een chip geïmplanteerd moeten krijgen, maar misschien gaat dat wat ver in de naam der wetenschap. Toch, ondanks gekscherend gebracht, geeft dat wel een oplossingsrichting aan: verbind iedere werknemer uit de flex pool met het netwerk en verwerk data over werk en tijden ter plaatse. Natuurlijk niet met een implantaat maar kijk eens goed naar een gemiddelde werkvloer. Smartphones en datapoortjes met gedigitaliseerde badges zijn overal aanwezig. Al die vormen van decentrale data entry kunnen hier bijvoorbeeld al behoorlijke uitkomsten bieden.
De tweede stap is dan eigenlijk het meest belangrijk. Wanneer data is ingevoerd, zorg ervoor dat er geen handmatige correcties en (helemaal funest!) integraties tussen systemen meer plaatsvinden. Zorg ervoor dat data online gevalideerd wordt en daarna continu technisch herbruikbaar is.
Stel je eens een proces voor waar tijd gemeten wordt op de plaats waar zij wordt besteedt. Waar de budget eigenaar in staat is die tijd te valideren. Waar alle opvolgende stakeholders in het proces die data gewoon kunnen benutten voor hun werk. In de basis is dit waar iedere optimalisatie van inhuur voor gaat, maar misschien schetsen we de verkeerde plaatjes. Misschien moeten we vaker een proces tekenen in een Internet of Things setting dan in een traditioneel systeemlandschaps- en swimlane Plaatje?
Wil jij onze droom ook volgen? Join the collaborative flex experience! Download nu gratis ons handige hulpmiddel voor inhuuroptimalisatie, het inhuuroptimalisatie canvas.
