De gig-economy is een benaming voor de verandering die gaande is in de trend van vast naar flexibel werk. In plaats van één vaste baan leven steeds meer mensen van een reeks losse opdrachten/korte werkverbanden. Waar vroeger life-long-employment de standaard was en slechts tien jaar geleden job-hoppen werd afgedaan als ‘snelle mensen die enkel meer geld willen verdienen’, staat de term gig-economy voor een acceptatie van de steeds flexibelere arbeidsrelatie. Professionals willen ervaringen opdoen en doen dat bij diverse werkgevers tegelijk, of werken bij een baas en als zelfstandige naast elkaar.
Waar komt de term gig-economie vandaan?
Natuurlijk staat de gig, weggenomen uit een goed Engelstalig voorbeeld, voor een optreden. Net als een artiest die met zijn gitaar een optreden houdt voor een groep fans, staat de gig in deze economische context voor een reeks eenmalige events waar jij als professional je kunsten bij een specifiek publiek brengt.
De term ‘economie’ wordt aangehaald vanwege het feit dat deze verandering een op zichzelf staande economische impact begint te ontwikkelen. Steeds grotere groepen werknemers en werkgevers kijken anders tegen werk en zekerheid aan. Hierdoor ontstaan andere patronen in verdiengedrag, spaargedrag en uitgavegedrag. Wanneer één persoon die verandering doormaakt merk je daar als economie niet veel van. Wanneer je echter binnen een land als Nederland de 1.000.000 zelfstandig werkenden passeert, kun je wel spreken van een kritieke massa die zich anders begint te gedragen.
Draait het alleen om werk, die gig?
Eigenlijk gaat de gig-economie verder dan alleen flexibel werken in de traditionele context. Er is in de breedte een flexibilisering gaande. Mensen delen bijvoorbeeld steeds vaker hun auto via platforms, of verhuren hun huis als ze zelf op reis zijn. De gig-economy staat voor een flexibeler levensstijl rondom geld verdienen. Feitelijk is de scheidslijn met de deeleconomie dus heel dun, omdat je aan het verhuren van je huis ook geld verdiend waarvan je op reis kunt. Anderzijds kun je het verhoogde gebruik van tijdelijke contracten ook zien als een bedrijfsmatige deeleconomie op professionals.
De kern van die nieuwe economieën
Wat belangrijk is om te beseffen is dat die nieuwe economieën, of dat nu “gig” of “deel economie” genoemd wordt, erg afhankelijk zijn van technologische platformen (zoals bijvoorbeeld in
dit artikel wordt behandeld). Vroeger was je wereld kleiner dus werkte je bij één bedrijf waar je via krant en mond-tot-mond een baan had gevonden. Nu heb je met één druk op je laptop, tablet of telefoon de hele wereld, aanbod en vraag, onder controle. De simpele beschikbaarheid geeft kansen. Wil je dus meer begrijpen van de Gig-economy? Verdiep je dan in het proces van vraag- en aanbod en de
administratieve afhandeling daarvan.
