What’s in a name zult u zich afvragen. Maar de verschillende termen die gangbaar zijn in het Nederlandse bedrijfsleven voor de inhuur van tijdelijke resources kunnen nogal wat verwarring geven. Waarom zijn er toch die verschillen? Omdat het ook echt over verschillende categorieën van werk gaat. Maar ook over juridische verschillen. En over bijvoorbeeld andere aspecten in de business case voor digitalisering. Ter verduidelijking hebben we maar eens de twee gangbare categorieën uitzendkrachten en interim of consultants naast elkaar gezet. Waarin verschilt het inkopen van uitzendkrachten nu precies van de inkoop van professional services?
Categorieën van werk zijn in veel gevallen anders
Binnen het Nederlandse bedrijfsleven worden uitzendkrachten vaak ingezet voor werkzaamheden van lager geschoolde en tijdelijke aard. Het is in de arbeidsmarkt moeilijk om doorlopend aan goede mensen te komen die zich dan ook nog willen conformeren aan de grillen van tijdelijk werk. Uitzendbureaus zijn daarin de uitgelezen partner om jou als inlener te ontzorgen in de werving en retentie van die mensen. Je koopt bij uitzendkrachten dus veel meer een continu HR proces in dan dat je enkel expertise afneemt. Dat laatste zit namelijk veel meer verstopt in professional services. In die categorie koop je capaciteit in van mensen met een opleiding, die specifieke vaardigheden hebben. Deze reken je meestal tegen een commercieel onderhandelde marktwaarde af.
Juridisch zit er nogal veel verschil tussen
Uitzendkrachten zijn in dienst bij het uitzendbureau en worden vaak op basis van collectieve afspraken beloond. Dit betekent een complexe berekening van uren, overwerk en toeslagen die toegepast moet worden bij het inkopen van uitzendkrachten. Daar komt dan nog eens bij dat je verplicht bent om tarieven aan te passen nadat men meer dan een bepaald aantal uren ingezet is geweest. Dit in tegenstelling tot ingehuurde professionals. Daar kun je proberen na een bepaalde hoeveelheid uren commercieel de afspraken aan te passen in jouw voordeel, maar daar zitten geen richtlijnen omheen anders dan de marktwaarde die jij en je leverancier daaraan toekennen.
De business case voor ideale digitalisering verschilt
Een investering in een digitaal systeem wil je terugverdienen. Dus om een keuze te maken moet je weten wat je eraan overhoud na succesvolle implementatie. Bij inkopen van uitzendkrachten zal dat voordeel vooral moeten komen uit efficiënte gecontroleerde processen. De tarieven en marges worden goeddeels gedicteerd vanuit de betrokken cao dus betekent efficiency de enige manier om marge te verhogen. Zorgen dat afhandelen in de keten van de uren en facturen je dus niets kosten is het streven. Bij de inhuur van professional services is de selectie van de juiste kandidaat (bot gezegd de juiste prijs/kwaliteit verhouding) je belangrijkste hefboom in de business case. Onnodig teveel per uur betalen bij een opdracht van 6 maanden full-time inzet loopt hard op. Dat soort uitwassen blokkeren is natuurlijk veel kosten effectiever dan per se de achterkant strak regelen. Behalve als het gaat om fiscale en arbeidsrechtelijke risico’s, dan is juist die operational excellence ook weer enorm van belang.
En dus
Zo zie je maar, er zit best veel ‘in a name’. Het is goed om te beseffen welke categorie van inhuur je gaat aanpakken en waarom. Wat je wilt bereiken en hoe je dat gaat doen. Als je meer wilt weten als leverancier van uitzendkrachten kun je natuurlijk nog eens verder kijken.
